شناسایی موانع استقرار فناوری اطلاعات در دستگاههای اجرایی ایران

بررسی موانع استقرار فناوری اطلاعات دارای اهمیت خاصی است. در این مطالعه به شناسایی موانع استقرار فناوری اطلاعات در سازمانهای ایران پرداخته شده است. پژوهش از نوع کاربردی – اکتشافی است. برای شناسایی موانع از مدیران و صاحبنظران در حوزه فناوری اطلاعات سازمانها، با قانون حد کفایت استفاده و با 20 خبره به سطح اقناع رسید. خبرگان دارای سابقه اداری در سازمانهای تحت بررسی و پژوهش یعنی امور اقتصاد و دارایی، امور مالیاتی، تأمین اجتماعی، وزارت نیرو، شهرداری، مرکز تحقیقات مخابرات و دیوان محاسبات بودهاند. پس از انجام مصاحبه ها، 22 عامل مستقل شناسایی شده که بهعنوان سازههای اولیه در نظر گرفته شده و در پنج سطح تحت عنوان سازه های ثانویه طبقه بندی گردیدهاند. تحلیل دادهها به روش اکتشافی شبکه خزانه ای انجام پذیرفته است. نتایج نشان میدهد عوامل مدیریتی بیشترین تأثیر را در عدم استقرار فناوری اطلاعات در سازمانهای ایران دارند و پس از آن به ترتیب نیروی انسانی، عوامل اقتصادی، عوامل فرهنگی و در پایان عوامل آموزشی موانعی را برای استقرار فناوری اطلاعات ایجاد میکنند. در بین سازمانهای مورد مطالعه در مقایسه با شش سازمان دیگر، سازمان امور اقتصاد و دارایی، ضعیف ترین سازمان در بخش فناوری اطلاعات و شهرداری در بهترین وضعیت بودهاند.